Re-Reads: The Hunger Games (Part II)

Part I ที่จบไปเน้นหนักที่การแนะนำตัวละครและการดึงคนอ่านให้รู้จักโลกในเรื่องฮังเกอร์เกมส์ ซึ่งเราคิดว่า SC ทำได้ดีมากๆ โดยเฉพาะเรื่องตัวละคร สังเกตว่าเวลาไปถามแฟนๆ HG ว่าชอบเรื่องนี้ตรงไหน บ่อยครั้งที่คนจะตอบมาว่าชอบตัวละครคนนั้นคนนี้ ตอนที่เราอ่านเรื่องนี้จนจบ 3 เล่ม เราไล่ชื่อตัวละครได้เยอะแยะว่าชอบใครบ้าง แต่ถ้าถามว่าแล้วไม่ชอบใครบ้าง คำตอบคือไม่มีเลย แม้แต่คนที่ถือว่าเป็นตัวร้ายของเรื่องก็ไม่ใช่คนเลวแบบที่ต้องเกลียด

ในส่วนของฉากก็น่าสนใจ เป็นโลกอนาคตที่มีเทคโนโลยีแปลกๆ ในเรื่องบ้าง แต่ไม่ถึงกับไฮเทคล้ำยุคแบบอวกาศ การที่ไม่อธิบายเรื่องเทคโนโลยีมากเท่าไหร่ ก็เลยยังไม่รู้สึกว่าไซไฟจ๋า และทำให้เอามาเทียบภาพปัจจุบันง่ายขึ้น

ในสรุป 9 บทแรกของเรา เราเลือกพูดถึงฉากที่ชอบ อ่านเองยังรู้สึกเลยว่าสำแดงอาการแม่ยกพีต้าออกนอกหน้ามาก ตอนที่อ่านรอบแรกเราก็ไม่ได้อารมณ์นี้ และไม่ได้นั่งเชียร์เรื่องความรักขนาดนี้ด้วย สนใจความเป็นไปของโลกในเรื่องและการดำเนินเรื่องมากกว่านี้ แต่เพราะนี่เป็นการอ่านซ้ำ การลุ้นเนื้อเรื่องก็ไม่เน้นแล้ว เราตั้งใจเก็บรายละเอียดในส่วนของตัวละครโดยเฉพาะ เพราะฉะนั้นอย่าแปลกใจนะคะว่า ทำไมไม่เห็นเหมือนที่คุณอ่าน คนอื่นไม่รู้แต่เทียบกับที่มาร์คอ่านก็ไม่เหมือนเราอ่าน ส่วนหนึ่งก็อาจจะเพราะเป็นผู้ชายกับผู้หญิงก็เลยเก็บประเด็นไม่เหมือนกัน เรื่อง HG นี่เขาเรียกว่า มี something for everyone เพราะมีประเด็นหลากหลายอยู่ในเรื่องนี้ อ่านให้โรแมนติกก็ได้ แอกชั่นก็ได้ ดราม่าก็ได้ การเมืองแบบเครียดๆ เลยก็ยังได้

เราอยากอ่านรอบนี้โดยสมมุติให้เป็นมุมมองของพีต้า คล้ายๆ กับว่าเราอ่าน Midnight Sun ที่เป็น Twilight ในมุมมองของเอ็ดเวิร์ดน่ะ ซึ่งเราคิดว่า นี่เป็นจุดที่ทำให้การอ่านนิยายได้เปรียบกว่าการดูหนังมาก หนังสือสื่อสารถึงสมองเราโดยตรง และจินตนาการของคนเราก็ขยายขอบเขตออกไปได้กว้าง แต่การดูหนังถูกจำกัดมุมมองจากสิ่งที่ผู้สร้างทำมา เหมือนไปดูจินตนาการคนอื่นซึ่งมันก็คงไม่ได้อย่างใจทุกอย่าง

อ่านต่อ Part II


10 หลังจากกรี๊ดในใจไป ยังไม่ทันซึมเข้าสมองเลยว่า การสารภาพรักของพีต้าจะส่งผลยังไงกับเนื้อเรื่องและเกมส์ที่ต้องไปแข่ง ถัดมาแค่หน้าเดียว แคทนิสก็เบรกอารมณ์เราซะแล้ว แคทนิสไม่เชื่อพีต้าเลย รอบแรกเราแปลกใจกับปฏิกิริยารุนแรงของแคทนิสเหมือนกันที่ไปผลักพีต้าอย่างนั้น พาลถูกหลอกไปด้วยว่า ตกลงเป็นแผนพีต้ารึเปล่า แต่ก็ลุ้นคู่นี้แล้วล่ะ
- ฮะฮ่า ชอบที่แคทนิสปฏิเสธทันควันแบบไม่ต้องคิดเลยว่าเกลไม่ใช่แฟน
- หลังจากถูกเฮย์มิตช์สั่งสอนเรื่องรักโปรโมท พอเริ่มเข้าหัวแคทนิสว่า สิ่งที่พีต้าพูดเป็นประโยชน์ต่อเธอ ประโยคแรกที่แคทนิสพูดทำเอาเราสงสารพีต้าจับใจ แคทนิสห่วงปฏิกิริยาคนดู คนดูจะคิดมั้ยว่าฉันก็อาจจะรักเขาเหมือนกัน แคทนิสคิดแต่จะเอาตัวเองรอดจริงๆ เตรียมใช้ประโยชน์จากเรื่องความรักนี้แล้ว แต่ยกประโยชน์ให้แคทนิสแล้วกันว่า ยังไม่เชื่อว่าเขารักจริง จิ้นตัวเองเป็นพีต้าตอนนี้ เพิ่งบอกรักเขาไป แต่ดูการตอบสนองที่ได้กลับมาสิ พยายามนึกหลายๆ ซีนาริโอ้ว่า พีต้าเขาคาดหวังว่าจะได้อะไรกลับมาจากการบอกรักแคทนิสมั้ยนะ อาจจะไม่หวังถึงว่าแคทนิสจะโอเคกลับมาหรอก แต่ก็คงไม่ถึงขนาดไร้เยื่อใยแบบนี้
- บนดาดฟ้า บทพูดของพีต้าตอนนี้ทำให้เราแน่ใจว่า พีต้าเป็นคนดี ฉันอยากตายโดยที่ยังเป็นตัวฉันเอง ในค่ำคืนที่อาจจะเป็นวันสุดท้ายของชีวิต สิ่งที่พูดก็คงออกมาจากส่วนลึกของหัวใจที่แท้จริงอยู่แล้วล่ะ พีต้าดีจนแคทนิสรู้สึกละอายใจขึ้นมา มีนักอ่านหลายคนบ่นว่า พีต้าดีเว่อร์จนไม่สมจริงไม่น่าเชื่อ แต่เคยคิดมั้ยคะว่า เราเห็นทุกสิ่งทุกอย่างและทุกคนผ่านสายตาของแคทนิส มีตัวละครในเรื่องนี้อยู่สองคนที่เป็นคนดีชนิดสมบูรณ์แบบแทบไร้ข้อเสีย คือพริมกับพีต้า แคทนิสรักน้องก็เห็นแต่สิ่งดีๆ ในตัวน้อง น่ารัก น่าทะนุถนอม นางฟ้าน้อยของพี่ ตัวละครที่เราเห็นทุกคนเป็นภาพสะท้อนของสิ่งที่แคทนิสคิดกับตัวละครคนนั้น ถ้าเห็นจากมุมของพริมกับพีต้าจริงๆ บ้าง อาจไม่รู้สึกว่าดีขนาดนี้ก็ได้ แต่เมื่อภาพที่เราได้เห็นคือ พีต้าเป็นผู้ชายฉลาด มีไหวพริบ และแสนดี นั่นก็เป็นความรับรู้ของแคทนิสนั่นเอง แม้ว่าแคทนิสจะไม่ค่อยยอมรับกับตัวเองก็ตาม
- แต่ถ้าสมมุติว่า ตอนนี้เราได้เข้าไปอยู่ในหัวของพีต้าบ้างล่ะ ตัวจริงพีต้ากำลังคิดอะไร คิดจากเนื้อเรื่องตอนหลังมาใส่ตรงนี้ หัวใจก็ละลายตามไป พีต้าเตรียมใจตายเต็มที่ และเขารู้แน่นอนว่าตัวเองจะทำอะไร เข้าไปในอารีน่าแล้ว เขาก็จะทำทุกอย่างเพื่อช่วยปกป้องแคทนิสให้รอด กับตายโดยยังรักษาศักดิ์ศรีความเป็นคนของเขา หลังจากเถียงกันเรื่องอุดมคติ แคทนิสโกรธกลับไป คำลาของพีต้าคือ Give my mother my best when you make it back ทั้งที่ดูเหมือนว่าพ่อพีต้าน่าจะใจดีและสนิทกับเขามากกว่า แต่คำพูดสุดท้ายของพีต้าก็ยังเป็นความคิดถึงสำหรับผู้หญิงสองคนที่เขารัก แม้ว่าทั้งสองคนนั้นจะไม่อ่อนโยนกับเขาเลย
- หมดเวลาพร่ำเพ้อ เกมส์เริ่มแล้ว

11 ว้าว มีกับระเบิดบนแท่น คอร์นูโคเปีย สิ่งของเครื่องใช้เสบียง ธนู พีต้าส่ายหน้าเตือนสติแคทนิส ลุ้นๆ เกมส์นี้ลุยโคตรตั้งแต่เริ่ม เฮือก ศพแรกแบบเลือดสาดหน้า ฟิ้ว มีด แคทนิสวิ่งหนีออกมาได้
- ถัดมาแป๊บเดียวยังไม่ทันหายตกใจจากการอ่านหน้าเมื่อกี๊ก็ได้รู้เรื่องเสียงปืนใหญ่ ยอมรับตามตรงว่า อ่านรอบแรกเคยคิดถึง Battle Royale แว้บนึงเหมือนกัน นึกว่าเดี๋ยวพอเข้าเกมส์จะมีฉากเด็กตายไปทีละคน จะตายทีนึกถึงความหลังที นับไปเรื่อยๆ ท้ายบทว่าเหลือเท่าไหร่รึเปล่า โหย แต่นี่อะไรอ่ะ เริ่มปุ๊บตายปั๊บ 11 คน ไม่ใช่ BR เลย
- แคทนิสคิดถึงพีต้าอีกแล้วว่าเขาเป็น 1 ใน 11 คนนั้นรึเปล่า ความรู้สึกแคทนิสพลุ่งพล่านขึ้นมา ไอ้เราก็กำลังจะดีใจว่าแคทนิสแคร์ แต่ย่อหน้าถัดมาก็แสดงจริงๆ ว่าแคทนิสใจแข็งสุดๆ สัญชาติญาณเอาตัวรอดเต็มเปี่ยม แคทนิสคิดว่าถ้าพีต้าตายไปแล้วก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องลำบากใจฆ่ากันทีหลัง เยือกเลยนะเนี่ย
- ตอนที่แคทนิสแช่งเด็กที่ก่อไฟนี่ ทั้งขำทั้งรู้สึกเข้าใจนะ ศพถัดไป
- แคทนิสเกือบตกต้นไม้ เพราะเสียงพีต้า เราก็ร้องในใจด้วย เฟ้ย! อะไรกันเนี่ย

12 บทที่แล้วบิลท์มาเพื่อจะมาหักกันตอนนี้เรอะ โวยวายในใจไป แต่สายตาก็ไม่หยุดอ่าน ก่อนจะบอกตัวเองว่า ไม่น่ะ ไม่ใช่หรอก ผู้แต่งเขาหลอกเรา พีต้า ฉันเชื่อใจนายนะ ส่วนอ่านรอบนี้ก็เป็นการปลื้มพีต้าที่เล่นเกมส์อย่างฉลาด และแอบห่วงว่าพีต้าหน้าบวมมานี่โดนอะไร พีต้าอาจจะต้องลุยกับพวก Career บ้าง มีโชว์ฝีมือมีดด้วย ก็พ่อครัวอ่ะก็ต้องใช้มีดเก่งสิ อยากเห็นว่าพีต้ากล่อมพวกนั้นยังไงให้ยอมรับเข้าพวก
- ตกลงพีต้าฆ่าเด็กคนนั้นหรือเปล่า ถ้าจากเรื่องย่อใน wikia (ไม่ใช่ wiki) บอกว่า สรุปพีต้าฆ่า แต่บอกตามตรงว่า เรายังไม่ปักใจว่าพีต้าจะลงมือจริงๆ คิดว่าพีต้าแค่กลับไปดู แต่ถ้าทำเราก็คิดว่าเป็นการลงมือที่เป็นการุณยฆาต จัดการให้ไปเร็ว มีคนเสนอทฤษฎีตรงนี้ว่า การกระทำของพีต้าเป็นการช่วยแคทนิส ที่จริงเด็กนั้นตายแล้วตามที่เคโต้ยืนยันว่าฟันกับมือ เหตุที่ปืนใหญ่ยังไม่ดัง เพราะพวก Career อยู่ใกล้แคทนิสตรงนี้ ถือว่าเหตุการณ์ฆ่ายังไม่จบ จึงยังไม่ยิงปืนใหญ่ เมื่อพีต้าเดินกลับไปเช็ค ถือว่าเป็นการช่วยเบี่ยงเบนความสนใจให้แคทนิสพ้นอันตราย ดังนั้นปืนใหญ่จึงค่อยดัง ก็เป็นความเห็นที่น่าสนใจ แต่ถ้าเป็นงั้นพีต้ารู้ได้ไงว่าแคทนิสอยู่แถวนี้ ตรงนี้อ่านกี่รอบก็ไม่ค่อยเคลียร์ เพราะเราถูกจำกัดมุมมองอยู่กับแคทนิส ซึ่งกำลังโกรธแค้นพีต้าหูอื้อตาลายอยู่ตอนนี้ เลยหาคำอธิบายเหตุการณ์ช่วงนี้ในมุมฝั่งพีต้าไม่ได้เลย
- กว่าจะหาน้ำได้ ลำบากนะ แต่แคทนิสฉลาดอ่ะ ที่เดาความคิดเฮย์มิตช์ออก อ้อ มาคิดอีกทีอาจจะไม่ใช่ความฉลาด แต่เป็นเพราะนิสัยหวาดระแวงชอบคำนวณสถานการณ์เหมือนกันต่างหาก
- เอาอีกแล้ว จบบทแบบไม่ยอมให้หยุดอ่านอีกแล้ว ลูกไฟมา

13 มีงี้ด้วยเนอะ ตอนอ่านรอบแรกโคตรสนุกเลย มีเกมเมคเกอร์ มีปล่อยไอเทมโจมตีผู้เล่นในเกมส์ด้วย
- แผลไฟไหม้ของแคทนิสตอนอ่านก็เจ็บแทนนะ แต่ตอนเห็นภาพในหนังยิ่งหนัก หวาย~ สยองอ่ะ
- นี่บทเดียวกันนะ ไม่ให้พักเลยเรอะ พวก Career มาถึงตัวแคทนิสแล้ว
- ปีนต้นไม้สูง 80 ฟุตนี่สูงมากนะ จิตใจแคทนิสเข้าสู่เกมส์เต็มที่แล้ว นึกอยากได้ธนูและพร้อมจะฆ่า
- รูวชี้บอกอะไร

14 แทร็กเกอร์แจ็คเกอร์ เทคโนโลยีการตัดต่อพันธุกรรมดัดแปลงอาวุธมีชีวิต เพิ่งเข้าหัวเอาจริงๆ ตอนนี้ว่า นี่มันเรื่องไซไฟนี่หว่า
- มีร่มชูชีพส่งของขวัญจากสปอนเซอร์มาด้วย หยุดอ่านไม่ได้แล้ว
- โว่ว โว่ว ฉากโกลาหลกับแทร็กเกอร์แจ็คเกอร์ อ่านแบบแทบหายใจไม่ทัน
- กลับมาเอาธนู สภาพศพสยอง ตอนนี้สติแคทนิสไปแล้ว คำบรรยายก็สับสนไปหมดด้วย พีต้า เคโต้ ตอนนี้หลอนประสาทคนอ่านจริงๆ แต่ที่จับใจความได้ชัดเจนแจ่มแจ้งที่สุดคือประโยคนี้ Peeta Mellark just saved my life. เยส เห็นมั้ยล่ะ

15 แคทนิสคิดถึงเกลอยู่ดีๆ ก็อดคิดถึงพีต้าไม่ได้ แล้วก็ไม่เอา สับสน เลิกคิดดีกว่า หึหึ Gale and Peeta do not coexist well together in my thoughts.
- ล่าสัตว์ ผูกพันธมิตรกับรูว ฉากคุยกันน่ารัก
- เราได้ฟังเรื่องราวของเขต 11 เป็นครั้งแรก SC หาจังหวะปล่อยข้อมูลโลกในเรื่องออกมาเรื่อยๆ อย่างเป็นธรรมชาติ ไม่รู้สึกว่าโดนยัดเยียดเลย
- ถามถึงพีต้า
- มีแผนรุกแล้ว

16 ปืนใหญ่ดังทีไร แคทนิสก็ห่วงพีต้าทุกที
- ชอบคำบรรยายถึงรูวตอนนี้มากเลย มีประกายตื่นเต้นในดวงตาเวลาพูดถึงการผจญภัย
- ขำคำพูดของแคทนิสตอนที่ได้ยินคำอาฆาตของเคโต้ เคโต้เป็นคนเดียวที่เมื่อเราอ่านหลังจากดูหนังแล้วทำให้ภาพของตัวละครในจินตนาการของเราเปลี่ยนไป เคโต้ในหัวเราหล่อขึ้นเยอะเลย
- ฟอกซ์เฟซ กับดัก ระเบิดตูม แรงระเบิดส่งร่างแคทนิสลอยในอากาศ อ่านไม่ต้องนอนกันล่ะคืนนี้

17 บทนี้เริ่มต้นสนุก แต่หลังจากนั้นก็เหมือนจะเรื่อยเปื่อย
- เพิ่งนึกว่าบทนี้ไม่ค่อยมีอะไร จบบทแบบใจหายวาบ พูดอะไรไม่ออก SC โคตรใจร้ายเลย

18 ฮือ... เช็ดน้ำตา เนื้อเพลงโคตรเศร้า
- เมื่อมองศพเด็กเขต 1 ทำให้แคทนิสเข้าใจว่า ผู้ร้ายตัวจริงไม่ใช่เด็กในเกมส์ แต่เป็นแคปิตอลต่างหาก
- ความคิดถึงเกลปลุกความเกลียดชังและการแก้แค้น ความคิดถึงพีต้าปลุกศักดิ์ศรีและไม่ยอมจำนน
- ขนมปังเขต 11 ซึ้งอ่ะ ทำท่าตามไป สัญลักษณ์ชูสามนิ้ว
- แคทนิสยังชาๆ อยู่ เพิ่งรู้สึกตัวว่าฆ่าคน อารมณ์จมดิ่ง คนอ่านก็ดิ่งตาม แคทนิสปลอบตัวเองด้วยการนึกถึงคำเกล ไม่ต่างจากฆ่าสัตว์นั่นแหละ เกลคือทุกสิ่งที่ไม่ใช่พีต้า คือตัวตนด้านลบของแคทนิสนั่นเอง
- อะไรเนี่ย เปลี่ยนกฎ อ่านครั้งแรก ตอนแคทนิสงง ก็งงตามเหมือนกัน จนแคทนิสร้องเรียกชื่อพีต้า เพิ่งจะรู้เรื่อง
มีผู้ชนะได้สองคนถ้ามาจากเขตเดียวกัน

จบ Part II: The Games