ติดใจจาก Blacklands ก็เลยเอาผลงานเล่มที่สองของ Belinda Bauer มาอ่านต่อ เรื่องนี้ใช้ฉากอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน แต่เปลี่ยนเนื้อเรื่องไป ไม่ต่อเนื่องกัน
โจนัส ฮอลลี่ เป็นนายตำรวจท้องถิ่นที่ต้องขอย้ายจากเมืองกลับมาที่หมู่บ้านเล็กๆ ที่เป็นบ้านเกิดของเขา เพื่อจะได้ดูแลภรรยาที่มีอาการป่วยของโรค MS จนพิการเดินไม่ได้ วันหนึ่งหญิงชราผู้ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้คนหนึ่ง ถูกฆาตกรรมบนเตียงนอน โจนัสถูกดูแคลนจากตำรวจที่เข้ามารับหน้าที่ดำเนินคดี และกีดกันเขาออกจากการสืบสวน เขาจึงเริ่มพยายามสืบหาคนร้ายด้วยตัวเอง แต่แล้วเขาก็ได้รับโน้ตเขียนเยาะเย้ย มีใครคนหนึ่งในหมู่บ้านจับตามองเขาอยู่ทุกฝีก้าว แล้วก็มีเหยื่อรายใหม่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ในหมู่บ้านที่ทุกคนรู้จักกัน ฆาตกรต้องเป็นคนที่เขารู้จักดี แต่ใครกันล่ะ?
บรรยากาศใน Darkside ช่างมืดมน หมองหม่น อึดอัด บางครั้งอ่านแล้วรู้สึกถูกกดทับจนแทบหายใจไม่ออก มันมาจากความรู้สึกอับจนสิ้นหนทางของตัวละคร ต่างจาก Blacklands ที่อึมครึม แต่ก็แฝงถึงความพยายามต้องการต่อสู้ดิ้นรนให้พ้นจากสภาพนั้น แต่ Darkside หดหู่ สิ้นหวัง ด้านมืดสมชื่อเรื่อง สาเหตุสำคัญที่สุดของความรู้สึกนี้ก็คือ เราเดาตัวฆาตกรได้ตั้งแต่ต้นๆ เรื่อง ก็เลยเหมือนเห็นหายนะรออยู่ข้างหน้า ตอนอ่านไปเราก็ได้แต่พยายามภาวนาว่า อย่าให้มันเป็นอย่างที่ฉันเดาเลย แต่ทุกเงื่อนงำมันก็ชี้ไปในทิศนั้นหมด ราวกับดูรถค่อยๆ วิ่งไปตกเหว แล้วทำอะไรไม่ได้ พอมันเฉลยว่าเป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ ก็ปิดหีบผลการอ่านเล่มนี้ได้เลย บทสรุปของเรื่องจบลงโดยที่หมดหวังอย่างสิ้นเชิง ชีวิตไร้แสงสว่าง คงไม่มีวันมีความสุขได้อีกแล้วล่ะ สงสารตัวละคร นั่งจินตนาการว่า ถ้าเราไม่คาดตัวฆาตกรไว้แล้ว อาจจะรู้สึกว่ามันสนุก แต่งได้ฉลาดมากก็ได้นะนี่
ก่อนจะให้คะแนนเรื่องนี้ ทำให้เราต้องคิดหนัก และลองไล่ดูเรื่องอื่นๆ ที่เราให้คะแนนไว้ว่าเกณฑ์เราอยู่ตรงไหน อันที่จริงคะแนนของเรามันก็เป็นอัตวิสัยล้วนๆ ไม่ใช่ภววิสัยอยู่แล้ว แต่เรื่องนี้จะยิ่งตอกย้ำชัดๆ ว่าเราให้คะแนนตามอารมณ์ตัวเองมากๆ ซึ่งบางทีไม่ได้วัดจากตัวหนังสือเองเลย ถ้าในด้านงานเขียนของตัวนิยายเอง เราว่า เรื่องนี้มันก็เขียนดีนะ คุณภาพงานเขียนอาจจะพอๆ กับเรื่องที่เราให้ 8 ด้วยซ้ำ แต่เราไม่ชอบแบบนี้เลย อ่านแล้วไม่เป็นผลดีต่อสุขภาพใจตัวเอง รู้สึกน่าผิดหวังมากๆ มันคงเป็นที่เราจัดการกับความคาดหวังของตัวเองได้ไม่ดีด้วย พอชอบเรื่องแรกมา เรื่องที่สองก็คาดหวังสูง ถ้าไม่มีความคาดหวังนั้น อาจจะไม่รู้สึกแย่เท่านี้ และอาจจะให้คะแนนที่ 7 แต่ 1 คะแนนที่หายไป เป็นค่าความผิดหวังของเรา ที่เสียนักเขียนที่คิดว่าจะตามอ่านไปหนึ่งคน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น