ช่วงนี้ดวงการอ่านไม่ดีหรือยังไงนะ กะจะหาอะไรเบาๆ อ่านซะหน่อยเปลี่ยนอารมณ์ กลายเป็นเจอเรื่องที่ทำให้รู้สึกแย่หนักขึ้นไปอีก เนื้อเรื่องสรุปสั้นๆ ได้แค่ว่า ผู้ชายโง่ๆ คนหนึ่งมาหลงรักผู้หญิงไร้ค่า ที่มัวแต่พร่ำเพ้อถึงผู้ชายงี่เง่าอีกคน นิยายไร้แก่นสาร ปัญญาอ่อน ตอนแรกเราไม่อยากเสียเวลาพูดถึงมันมาก แต่ทั้งๆ ที่วันนี้อารมณ์ดีมากจากผลแดงเดือดเมื่อคืน แต่พอนึกถึงหนังสือเรื่องนี้ก็ยังมีตะกอนขุ่นๆ อยู่ สงสัยต้องระบายเป็นการล้างอารมณ์ ก็จะร่ายซะหน่อย แต่อาจจะแร้งงงงส์หน่อยนะ และสปอยล์ไม่ยั้งด้วย
พระเอกคือผู้ชายหน้าโง่คนหนึ่ง เป็นคนเลิศเลอเพอร์เฟกต์ทุกอย่าง แต่ตาถั่วน่าดู ในงานเลี้ยงมาเจอผู้หญิงสวยเข้าหน่อยก็ปิ๊งเค้า เห็นนางเอกเป็นของแปลก ไม่เรียบร้อยเจี๋ยมเจี้ยมเหมือนคนอื่นก็ยิ่งชอบ แล้วก็ช่วยแก้สถานการณ์ให้ด้วยการประกาศหมั้นกลางงานเลี้ยง แล้วก็พยายามตามตื๊อให้แต่งจริง ถ้าผู้หญิงคนนั้นดีแท้ก็คงไม่เป็นไร แต่ตาบอดมากเลยที่ไม่เห็นว่า เค้าไม่ไยดีตัวเอง กะว่าเดี๋ยวแต่งไปเขาก็คงรักเราเอง เป็นผู้ชายความคิดตื้นมากเลยนะนี่
ส่วนนางเอกซึ่งเป็นอดีตเด็กสลัม มีคนช่วยชุบตัวให้เลยได้ยกระดับตัวเองขึ้นมา เธอแอบรักผู้ชายอื่นอยู่ แต่คิดว่าตัวเองไม่มีหวังก็เลยยอมสานสัมพันธ์กับพระเอก ตลกมากเลย ตอนที่เธอสารภาพความเป็นมา และเล่าอดีตอันเลวร้ายที่เธอเคยประสบให้พระเอกฟัง แต่กลับไม่ยอมบอกเรื่องสำคัญที่สุดว่าเธอรักคนอื่นอยู่ เหมือนจะแสดงความจริงใจให้พระเอกถอย แต่ไม่ยอมบอกความจริงให้หมด แบบแอบกั๊กเพราะยังหวังเขาอยู่ พอผู้ชายรับได้ ก็ไม่ได้เห็นความดีเขาขึ้นมา อยากจะทำอะไรเพื่อเค้าบ้างก็ไม่มีหรอก กะว่าจะแต่งด้วยทั้งๆ ไม่รักนี่แหละ แล้วก็นั่งคิดถึงผู้ชายอีกคนตลอดเรื่อง
เนื้อเรื่องงี่เง่ามาก ครอบครัวพระเอกที่บอกว่าเป็นผู้ดีมีชาติตระกูลและร่ำรวย แต่ต้องยกโขยงมาขออาศัยอยู่ในบ้านของผู้ปกครองนางเอก ระหว่างรองานแต่ง เพราะไม่มีบ้านในลอนดอน แล้วผู้ปกครองนางเอกก็ทิ้งแขกไว้ไปอยู่ในชนบท ปล่อยให้นางเอกเป็นลูกแกะกลางฝูงหมาป่า อ่านแล้วก็ตลกดี ตัวละครฝั่งบ้านพระเอกน่ารำคาญมาก
พื้นฐานนางเอกมาจากข้างถนน แต่พอมาเจอครอบครัวพระเอกซึ่งเป็นตระกูลชั้นนำ เธอก็ไม่รู้จะวางตัวยังไง เธอจัดการตัวเองไม่ถูกเลยสักนิด จะแปลงตัวให้สมฐานะปัจจุบันก็ไม่ จะเป็นตัวของตัวเองก็ไม่อีก หลบไปอยู่ในห้องเงียบๆ คุณเธอไม่เคยรู้เลยว่า ตัวเองต้องการอะไรในชีวิต รักใครก็ไม่รู้ อยากให้ชีวิตอนาคตเป็นยังไงแน่ก็ไม่รู้อีก มีแต่คำว่า I don't know, I don't know. ไม่มีหัวคิดเลย สมองกลวงมาก
พอผู้ชายงี่เง่าที่นางเอกแอบรักอยู่โผล่มา เรื่องก็ปัญญาอ่อนหนักเข้าไป เขาเป็นเอิร์ล รู้ว่านางเอกแอบชอบแต่คิดว่านางเอกไม่คู่ควรกับตัวเอง แต่ตอนนี้พอนางเอกมีคนอยากได้ก็เกิดหวงก้างขึ้นมา นางเอกลืมตัวดีใจที่เจอหน้าหมอนั่น จนลืมคู่หมั้นตัวเอง อยู่ที่โต๊ะอาหารก็เผลอคุยเรื่องความหลัง หัวเราะกิ๊กกั๊ก จนถูกคู่สนทนาดุ แล้วพระเอกกับหมอนั่นก็เขม่นกันอีก มีฉากไปต่อยกันที่สโมสร ตอนอ่านฉากนี้ เห็นภาพสุนัขตัวผู้สองตัวกัดกันแย่ง... โผล่มาในหัว
ตอนท้ายเรื่องก็ยังงี่เง่าได้อีก พระเอกรู้ตัวขอให้ถอนหมั้น ยายคนนี้ก็ยังยื้อบอกไม่รู้จะตัดสินใจยังไง พอนายเอิร์ลมาขอแต่งงาน ดันเพิ่งนึกได้ว่า ไอ้ที่ชั้นเพ้อว่ารักเธอมาตั้งหลายปีเนี่ย เป็นแค่ความใฝ่ฝันบูชาเฉยๆ ความรู้สึกช้าจังเนอะ คิดเองก็ไม่ได้ต้องรอให้เรื่องมันล่วงเลยขนาดนี้ จะบ้าตาย เราสมควรได้รางวัลเรื่องความอดทนในการอ่านเลยนะนี่ ทนอ่านเรื่องห่วยไม่มีที่ชมแบบนี้จบได้ไงไม่รู้่ เราเลือกเรื่องนี้มาอ่านเพราะรีวิวดีนะ อ่านจบแล้วสงสัยว่าอ่านเรื่องเดียวกับพวกเค้ารึเปล่าเลยล่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น