แม้จะมีคำกล่าวว่า Don't judge a book by its cover แต่หน้าปกหนังสือเล่มนี้ก็ทำให้อดใจไม่ไหวจริงๆ ถึงแม้จะไม่ได้ชอบอ่านโรแมนซ์เล่มบางของ Harlequin มากเท่าไหร่ เพราะมันมักจะเป็นเรื่องไม่ยาว เบาๆ ดำเนินเรื่องตามสูตร เอาไว้อ่านเล่นๆ แก้เซ็งเฉยๆ แต่ปกนี้มันช่างน่ารักเหลือเกิน เลยทำให้อยากอ่าน ทั้งๆ ที่ไม่เคยรู้จักชื่อผู้แต่งเลย
นี่เป็นเรื่องของ ดร. เคิร์ท แม็คเคบ สัตวแพทย์หนุ่ม กับ ดร. เพจ แชมเบอร์เลน กุมารแพทย์สาว ทั้งคู่มาจากครอบครัวมีฐานะในเท็กซัส (พ่อแม่ของทั้งคู่เป็นพระเอกนางเอกเรื่องก่อนๆ ของผู้แต่งคนนี้) แม้ทั้งสองครอบครัวจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แต่เคิร์ทกับเพจเป็นคู่กัดกันตั้งแต่เด็กจนโต วันหนึ่ง มีเด็กทารกแฝดสามถูกทิ้งไว้ที่หน้าบ้านไร่ของตระกูลแม็คเคบ พร้อมจดหมายจ่าหน้าถึงเคิร์ท ขอให้เขาทำหน้าที่พ่อให้เด็กหญิงทั้งสาม เคิร์ทเลยต้องขอความช่วยเหลือจากเพจ ให้ช่วยดูแลเด็กๆ จนกว่าจะตามหาแม่เด็กเจอ ทั้งคู่เลยต้องมาอยู่ด้วยกันในช่วงเทศกาลขอบคุณพระเจ้า
เนื้อเรื่องเล่มนี้คล้ายๆ The Diaper's Diaries ของ Abby Gaines แต่เราชอบเรื่องนั้นมากกว่านี้ เรื่องนี้ทั้งๆ ที่ไม่ได้คาดหวังอะไรจากพล็อตเรื่อง เพราะมันรู้อยู่แล้ว แต่เราก็หวังให้มันมีฉากน่ารักๆ มากกว่านี้หน่อย เรื่องนี้มันธรรมดาไปนิด เพจน่ารำคาญนิดหน่อย ปากไม่ตรงกับใจ เพราะมีความหลังเจ็บปวดมา และเคิร์ทก็ยังไม่ค่อยมีเสน่ห์เท่าไหร่ และไม่ได้ใช้ความน่ารักของเด็กๆ มาช่วยดำเนินเรื่องเท่าที่ควร ก็เลยเฉยๆ มาก แต่ตอนอ่านไปก็ดูหน้าปกไป แล้วก็อดยิ้มไม่ได้ทุกที ที่ได้คะแนนเท่านี้เพราะหน้าปกช่วยไว้จริงๆ นะนี่
สรุปว่า เรื่องนี้ไม่มีอะไร อ่านเล่นๆ ไม่คิดมาก อ้อ แต่มีจุดที่เราติดใจอยู่นิดนึง เรื่องนี้เล่นเรื่องความเป็นลูกแฝดพร่ำเพรื่อมากเลย พระเอกเป็นแฝดคู่ มีพี่ชายแฝดสาม พี่ชายแต่ละคนมีลูกแฝดอีก แต่เราเคยอ่านเจอบทความเรื่องฝาแฝดว่า การเกิดฝาแฝดเป็นลักษณะทางพันธุกรรม เรื่องนี้คงรู้กันอยู่ทั่วไปอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น ในนิยายถึงชอบแต่งว่า ในครอบครัวพ่อแม่เป็นฝาแฝด ก็จะมีลูกฝาแฝดอีก แต่ที่จริงมันมีข้อมูลบอกว่า พันธุกรรมฝาแฝดนี่มันถ่ายทอดมาจากพ่อแม่ก็จริง แต่มันจะแสดงออกในเพศหญิงเท่านั้น เพราะฉะนั้น โดยทั่วไป ถ้าแม่เป็นฝาแฝด ก็มีโอกาสที่จะคลอดลูกที่เป็นแฝดอีก แต่ฝั่งพ่อ สถิติฝาแฝดถ้าจะเกิดมี มักจะเกิดเจนเนอเรชั่นเว้นเจนเนอเรชั่น เช่น ถ้าพ่อเป็นฝาแฝด แม่ปกติ ลูกก็มักไม่เป็นแฝด (เพราะพ่อไม่ได้เป็นคนท้อง) แต่พ่อแม่คู่นี้ถ้ามีลูกสาว ลูกสาวโตขึ้นแต่งงานก็มีโอกาสเกิดลูกแฝด แบบนี้ งงมั้ยคะ นึกถึงความจริงว่า การตกไข่มากกว่าหนึ่งใบ มันเป็นเรื่องของยีนฝั่งผู้หญิง ส่วนแฝดเหมือนไข่ใบเดียวกัน ผลการศึกษาบอกว่า ยังไม่พบความสัมพันธ์กับยีน จึงสรุปว่ามันเกิดแบบสุ่มไปก่อน
เราไม่อยากเป็นนักอ่านที่จู้จี้มากนัก ไม่ได้อยากจับผิดคนแต่ง แต่รู้สึกเหมือนเขาไม่ทำการบ้าน นี่มันสมัยไหนแล้ว อยากรู้อะไรก็ google แป๊บเดียว ก็เลยอดรำคาญใจไม่ได้เวลาเห็นนิยายแต่งเรื่องฝาแฝดในครอบครัวเยอะๆ น่ะค่ะ ถึงมียีนก็ไม่ใช่ว่ามันจะเกิดฝาแฝดซะทุกคู่ขนาดนั้น มันดูไม่สมจริง เหมือนเวลาอ่านการ์ตูนญี่ปุ่น แล้วเจอตัวละครลูกครึ่งผมสีทองตาสีฟ้า เราก็สงสัยเสมอเลยว่า ที่ญี่ปุ่น วิชาวิทยาศาสตร์ชั้นมัธยมนี่เขาไม่สอนเรื่องกฎของเมนเดลกันเลยเหรอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น