คะแนน : 7
เล่มนี้เป็นโรแมนซ์รีเจนซี่ ยุค 80 ที่เขียนขึ้นเมื่อเกือบ 30 ปีแล้ว ดังนั้นไม่มีเลิฟซีน ผู้แต่ง Edith Layton เพิ่งเสียชีวิตไปเมื่อปีที่แล้ว ไม่แน่ใจว่า เคยมีการแปลงานของเธอเป็นภาษาไทยหรือเปล่า แต่ถ้าให้เทียบ รู้สึกสไตล์คล้ายๆ Barbara Cartland น่าจะพอนึกออกมากขึ้น
ก่อนนี้เราก็เพิ่งเคยอ่านเรื่องของนักเขียนคนนี้แค่เรื่องเดียว คือ The Duke's Wager (คะแนน 7.5) ซึ่งก็ชอบพอสมควรทีเดียว แล้วตอนนั้นก็เลยโหลดเรื่องนี้เก็บไว้ใน PDA แต่ยังไม่ได้อ่าน พอนึกไม่ออกว่าจะอ่านอะไร ก็เลยอ่านไอ้ที่มีค้างไว้ในเครื่อง
ที่จริงพระเอกเรื่องนี้ มาร์ควิสแห่งเบสคาซาร์ หรือชื่อที่เพื่อนเรียกว่า ซินจิน (มาจากนามสกุล St. John) ก็เป็นตัวละครในเรื่อง The Duke's Wager เป็นคู่แข่งแย่งนางเอกกับท่านดยุคเรื่องนั้นนั่นเอง ซึ่งตอนแรกเรานึกว่าซินจินจะเป็นพระเอกเรื่องนั้นซะแล้วด้วยซ้ำ เพราะบทเยอะมาก ความสนุกส่วนหนึ่งของเรื่องนั้นก็คือ ความไม่แน่ใจเกือบครึ่งเรื่องว่าใครเป็นพระเอกกันแน่ โชคดีที่นางเอกรักท่านดยุค เพราะเราชอบท่านดยุคที่ภายนอกดูเลว แต่ก็ไม่ปากว่าตาขยิบ ไม่ชอบซินจิน ที่พยายามสร้างภาพเป็นคนดี
แต่ความจริงถึงไม่เคยอ่าน The Duke's Wager เลยก็ไม่มีปัญหา เพราะเรื่องราวสองเล่มแทบไม่เกี่ยวกัน มาในเล่มนี้ซินจินเลิกเสแสร้งแล้ว กลายเป็นคนช่างเยาะหยัน แล้วก็ดูถูกตัวเองอยู่ลึกๆ เพราะความสำนึกผิดที่ตัวเองไม่จริงใจจึงถูกผู้หญิงปฏิเสธ ก็เหมือนเป็นคนใหม่ ตอนนี้ทำงานเป็นสายลับให้รัฐบาล ไปสืบเรื่องที่ปารีส เพราะเป็นช่วงเวลาที่ยังหวั่นเกรงว่า นโปเลียนจะกลับเข้ามามีอำนาจ
พูดมายืดยาว ยังไม่เข้าเรื่องเลย ที่จริงเล่มนี้เป็นเรื่องราวของแคทเธอรีน สาวผู้ดีตกยากที่สมัครเข้ามาเป็นผู้ติดตามของดัชเชสชรา เพราะอยากทำงานเลี้ยงตัวไม่ให้เป็นภาระของพี่สาว(ต่างสายเลือด)-พี่เขย แต่เธอไม่รู้เลยว่า ท่านดัชเชสเป็นหญิงแก่ที่เพี้ยนๆ เพราะเคยมีผู้ติดตามที่เมื่อพาไปงานเต้นรำ แล้วสาวเจ้ารับไซด์ไลน์ ทำให้ดัชเชสมีชื่อเสีย(ง) กลายเป็นที่โจษจันในความแปลก และได้รับเชิญไปงานเลี้ยงมากมาย
แต่กว่าแคทเธอรีนจะรู้ความจริง เธอก็หลวมตัวออกเรือเดินทางมาปารีสเสียแล้ว เพราะฉะนั้นเธอจึงต้องฝืนใจทำงานเป็นผู้ติดตามต่อไป จนกว่าจะได้รับเงินค่าจ้าง จะได้มีค่าเดินทางกลับบ้าน ในงานเลี้ยงคืนแล้วคืนเล่า มีผู้ชายมากมายมารุมล้อมเพราะคิดว่า เธอเป็นเหมือนผู้ติดตามคนอื่นๆ ของท่านดัชเชส ซึ่งซินจินก็เป็นผู้หนึ่งที่เข้าใจเช่นนั้น แม้จะรู้สึกพิเศษกับหญิงสาว แต่ชายหนุ่มก็คอยเอาแต่เยาะหยันเสียดสีเธอ (อ่ะ เหตุผลเด็กๆ ว่า เพราะเจ็บใจเสียดายที่นึกว่านางเอกเป็นผู้หญิงแบบนั้นก็เลยชอบแกล้ง) แต่ปัญหาใหญ่ก็เกิดขึ้น เมื่อมีขุนนางฝรั่งเศสจะบังคับเอาตัวแคทเธอรีนไปเป็นนางบำเรอจริงๆ หญิงสาวจึงต้องหนี ระหว่างทางบังเอิญเจอพระเอก ก็เลยร่วมเดินทางหนีกลับอังกฤษด้วยกัน
เนื้อเรื่องก็เรื่อยๆ อ่านได้เพลินๆ ในส่วนตัวละครไม่มีอะไรลึกซึ้งมากนัก เล่นเรื่องการผจญภัยของนางเอกเป็นหลัก บางทีสถานการณ์มันก็อาจจะดูเป็นนิยาย เหลือเชื่อไปบ้าง ก็ไม่ว่ากัน ตามแบบนิยายสมัยเก่า ถ้าเราอ่านเรื่องนี้เมื่อสัก 10-15 ปีก่อน ก็คงจะชอบกว่านี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น