วันหยุดที่ผ่านมา นำ DVD เรื่อง Fingersmith มาดูอีกรอบ ดูอีกก็ชอบอีก ก็เลยเอามาเขียนถึงสักหน่อย
ตอนสมัยที่ภาพยนตร์เรื่อง Brokeback Mountain ออกฉาย (2549) เราไปดูมา ถึงจะไม่ได้ชอบมาก แต่ก็ทำให้เรามาค้นข้อมูลต่อจนทำให้รู้ว่ามันสร้างมาจากนิยาย แล้วก็เจอลิงก์ต่อไปถึงนิยายเกย์/เลสเบี้ยนเรื่องอื่นๆ ที่เขาชื่นชมกันว่าดี นั่นคือ Tipping the Velvet ของ Sarah Waters ดูเรื่องย่อน่าสนใจ เราก็เลยลองอ่านดู อ่านจบก็รู้สึกติดใจ จึงหยิบเอาเรื่อง Fingersmith ของผู้เขียนคนเดียวกันมาอ่านต่อ อ่านยังไม่ทันจบแค่ถึงครึ่งเรื่องก็หลงรักหนังสือเล่มนี้แล้ว สุดยอดมาก
ฉากเกิดในยุควิคตอเรีย Fingersmith เป็นเรื่องของผู้หญิงสองคน ซูซาน ทรินเดอร์ เป็นเด็กกำพร้าโตในลอนดอน ถิ่นมิจฉาชีพ เป็นนักล้วงกระเป๋า วันหนึ่งก็มีชายหนุ่มที่ถูกเรียกชื่อว่า เจนเทิลแมน มาถึงบ้าน บอกแผนการว่า เขาพบทายาทสาวคนหนึ่ง ชื่อ ม้อด ลิลลี่ ที่อาศัยอยู่กับลุงในชนบท ใช้ชีวิตเหมือนโดนกักขัง เขาจะไปหลอกลวงเธอให้แต่งงานด้วย แต่แผนนี้เขาต้องให้ซูช่วยสวมรอยเข้าไปเป็นสาวใช้ส่วนตัวของม้อด เธอจึงเดินทางไปที่คฤหาสน์หลังนั้น เป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนสับสนของหญิงสาวทั้งสอง เล่าได้แค่นี้แหละค่ะ ไม่รู้จะเล่าต่อยังไงไม่ให้สปอยล์แล้ว ถ้าพลาดสปอยล์ใครไปนี่คงถือเป็นความผิดมหันต์ของเรา ถ้าใครยังไม่อ่าน แต่สนใจ ให้หามาอ่านเลย ฉบับแปลภาษาไทย ชื่อ เล่ห์รักนักล้วง อย่าไปอ่านเรื่องย่อหรือรีวิวเยอะ ถ้ารู้เนื้อเรื่องก่อนมากไป คุณค่าความสนุกจะเสียไปหมด บอกได้แต่ว่า ในนิยายแบ่งเนื้อเรื่องออกเป็นสามส่วน และผู้แต่งเล่าเรื่องได้อย่างฉลาดแยบยลมากๆ เลย
นิยายเรื่องนี้ได้เข้าชิงรางวัล Orange Prize กับ Man Booker Prize (ทั้งสองเป็นรางวัลที่มีเกียรติยศสูงสุดของอังกฤษ) และชนะรางวัล CWA Ellis Peters Dagger ในสาขา Historical Crime Fiction คงเป็นเครื่องยืนยันได้ดีว่า นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่แค่นิยายเลสเบี้ยนธรรมดา แต่เราก็ไม่รู้หรอกนะคะว่า นิยายเลสเบี้ยนธรรมดาเป็นยังไง แต่เรื่องนี้ไม่ได้เน้นบทรักระหว่างผู้หญิง ยังไม่โป๊มาก หนังสือโรแมนซ์หนักกว่านี้เยอะ เรื่องนี้มันเป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์ ที่มีเรื่องราวซ่อนปมมากมาย เป็นนิยายที่เขียนได้ดีมาก
ก่อนหน้า Sarah Waters เราไม่เคยอ่านเรื่องแนวนี้เลย การ์ตูน Y ก็ไม่ชอบอ่าน เคยอ่านเรื่องที่มีพระเอกเป็นเกย์ก็แค่ kirakira เป็นประกาย ของเอคุนิ คาโอริ กับ เก้าอี้ทอง ของ สีฟ้า เราไม่ได้รังเกียจนิยายแนวรักร่วมเพศนะ แต่แค่มองผ่านมาตลอดเท่านั้นเอง พอได้มาอ่านนิยายฝรั่งที่มีตัวเอกรักร่วมเพศ ทำให้เรารู้ว่า สังคมไทยยังเหยียดเพศที่สามเยอะมาก ภาพเกย์ตุ๊ดทอมดี้ในละครโทรทัศน์ถูกนำเสนอแบบล้อเลียน เป็นตัวตลกตลอด แต่อย่างใน Fingersmith นี่ เราไม่รู้สึกเลยว่า มันเป็นเรื่องของผู้หญิงที่รักผู้หญิง แต่มันเป็นเรื่องของคนสองคน ที่รักอีกฝ่ายโดยไม่ต้องสนใจว่า อีกคนนั้นเป็นเพศอะไร เรารู้สึกว่า มันเป็นความรักที่สวยงามนะคะ (หลังจากผ่านการหลอกลวงทรยศหักหลังทั้งหมดมา) แต่พออ่าน Fingersmith จบ เราก็ยังไม่กล้าเอาเรื่องอื่นมาอ่านต่ออีกเลย กลัวเรื่องอื่นดีไม่เท่านี้
มาพูดถึงในส่วนของภาพยนตร์บ้าง เรื่อง Fingersmith ถูกสร้างเป็นภาพยนตร์โทรทัศน์ สถานี BBC แบ่งเป็น 2 ตอน ตอนละ 75 นาที โดยผู้สร้างรายเดียวกับ Tipping the Velvet เหมือนกัน แต่เราไม่ชอบ Tipping the Velvet ฉบับทีวีซะเท่าไหร่ สนุกสู้อ่านนิยายไม่ได้ บางฉากมันใส่เอฟเฟกต์ภาพมาแบบตลกๆ แต่ใน Fingersmith นี่ ถ่ายทอดจากหนังสือเป็นหนังได้อย่างยอดเยี่ยม แม้จะจำเป็นต้องตัดทอนรายละเอียดจากหนังสือบ้าง แต่เท่าที่ออกมาก็สมบูรณ์แบบมากที่สุดแล้ว ไม่จำเป็นต้องเพิ่มต้องตัดอะไรเลย ลงตัวทุกอย่าง ทั้งบท ฉาก ตัวละคร ภาพ ดนตรีประกอบ สุดยอดไปหมดเลย โดยเฉพาะการแสดงของตัวเอกสองคน Sally Hawkins (ซูซาน) กับ Elaine Cassidy (ม้อด) ยอดเยี่ยมทั้งคู่ ชอบอีเลน แคสสิดี้ จังเลย เดี๋ยวว่างๆ เราก็คงหยิบมาดูใหม่อีกแน่เลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น