นิยาย YA แนวดิสโทเปียอีกเรื่องหนึ่ง พล็อตเรื่องเหมือนจะน่าสนใจ และได้รีวิวจากสื่อต่างๆ ดี เห็นว่าถูกซื้อลิขสิทธิ์สร้างหนังไปแล้วด้วยตั้งแต่ก่อนวางแผง แต่ก็คงเหมือนที่เราเคยอ่านเจอจากเว็บของนักเขียนคนนึง ใครไม่รู้จำไม่ได้ เขาบอกว่า มันเป็นเรื่องการตลาดมากกว่า ซื้อขายออปชันกันถูกๆ เพราะฝ่ายนักเขียนกับสำนักพิมพ์ก็อยากขายเพื่อจะได้โปรโมทว่าถูกซื้อไปสร้างเป็นหนังแล้วนะ ฝ่ายสตูดิโอก็อยากซื้อลิขสิทธิ์มาแบบถูกๆ ก่อนตีพิมพ์ เหมือนซื้อล็อตเตอรี่เกิดฟลุกหนังสือดังขึ้นมาก็เหมือนถูกรางวัลที่หนึ่ง ทำกันเกร่อไปหมดแล้ว นิยายดีไม่ดีไม่สน อาจจะไม่ได้เอาไปสร้างเป็นหนังจริงก็ได้ เพราะฉะนั้นคนอ่านก็คงเชื่อคำโฆษณาง่ายๆ ไม่ได้แล้ว เลือกยากลำบากใจจริงน้อ แต่ดาวจากนักอ่านในอเมซอนก็ดีนะ ลองดู
เรื่องราวเกิดขึ้นในลอสแอนเจลิสยุคอนาคต หลังน้ำท่วมใหญ่ เกิดสงครามกลางเมืองระหว่างฝ่ายสาธารณรัฐกับฝ่ายอาณานิคม ตัวเอกคือ เดย์ เด็กหนุ่มอายุ 15 นักก่อการร้ายที่ทางการต้องการตัวมากที่สุด กับจูน เด็กสาววัย 15 นักเรียนอัจฉริยะในวิทยาลัยทหาร เดย์บุกลักลอบเข้าไปในโรงพยาบาลเพื่อปล้นยารักษาโรคให้ครอบครัวของเขา จูนต้องการล่าตัวคนร้ายที่สังหารพี่ชายนายทหารของเธอ เป็นเหตุการณ์ที่ชักนำให้ชะตาชีวิตของทั้งคู่โคจรมาพบกัน
ดำเนินเรื่องด้วยการตัดสลับไปมาทีละบทระหว่างเดย์กับจูน เพราะผู้แต่งทำงานเป็นนักพัฒนาเกมคอมพิวเตอร์มาก่อน นิยายเรื่องนี้ก็จะรู้สึกเหมือนวิดีโอเกมจริงๆ แอกชั่นตัดไปตัดมาเร็วๆ ไม่ใช่ว่าเนื้อเรื่องเหมือนเกมไม่ดีนะ ถึงเดี๋ยวนี้เราจะห่างหายจากการเล่นเกมไปแล้ว แต่เกมที่มีเนื้อเรื่องดีๆ อย่าง FF6, FF12 หรือตระกูล Tactics Ogre นี่ก็ยังทำให้เราประทับใจไม่รู้ลืม หรือเรื่องแบบ Resident Evil ก็สนุกดีออก สำหรับเล่มนี้ช่วงแรกก็โอเคนะ มีฉากบรรยากาศน่าสนใจและโครงเรื่องก็น่าติดตามใช้ได้ แต่พอถึงครึ่งเรื่อง ก็จับทิศทางเรื่องได้หมดแล้ว พอตัวเอกสองคนมาอยู่ด้วยกันจริงๆ เรื่องก็หมดแรงอ่อนหายไปเลย
สาเหตุสำคัญอยู่ที่ตัวละคร สร้างมาแบบ 2D มาก แบนราบ ขอโทษนะ ตัวกราฟิกสไปรท์เล็กๆ ของ Celes Chere ฉากนี้ ยังทำให้เรารู้สึกว่าเซลีสเป็นตัวละครที่มีมิติมากกว่าเดย์กับจูน 100 เท่า
สปอยล์สุดๆ
อ่านสนุกได้แค่ครึ่งเรื่อง แต่นี่เป็นเล่มแรกของไตรภาค ยังไม่อยากฟันธงกับเรื่องนี้ เดี๋ยวเล่มถัดไปอาจจะมีดีกว่านี้ก็ได้ ความจริงถ้าเป็นเด็กๆ วัยรุ่นอ่านเล่มนี้เล่นๆ ก็อาจจะได้ แต่เราคงเกินวัยกลุ่มเป้าหมายของเรื่องนี้อีกแล้ว ไม่เข็ดสักที ชอบไปเอา YA มาอ่านแล้วก็บ่นว่ามันเด็ก
1 ความคิดเห็น:
เรื่องนี้สนุก อ่านได้เพลินๆ เสียดายที่สูตรสำเร็จเกินไปหน่อย คนอ่านนิยายบ่อยๆจะเดาทางได้เกือบหมด รายละเอียดที่ไม่ใส่ทำให้เรื่องไม่น่าเบื่อและเดินไปเร็วก็จริง แต่ตัวละครอื่นๆนอกเหนือตัวละครหลักหมดความลึก กับพื้นหลังสภาพสังคมเราก็ไม่ค่อยรู้ความเป็นไปอะไรสักเท่าไหร่
เห็นด้วยค่ะว่าเรื่องรักกันเร็วไป ทั้งที่ยังไม่ต้องรักกันก็ได้ ความจริงจบที่นางเอกรู้ความจริง เลยไถ่โทษด้วยการช่วยพระเอก เแล้วพระเอกยังโกรธอยู่น่าจะดีกว่า ลืมอะไรไปง่ายๆแบบนี้ ส่วนตัวเรามองว่าจูนดูไม่ฉลาดเพราะไม่เคยออกมาเจอโลกภายนอก เก่งแต่ทำแบบทดสอบในสนามฝึก เดย์ก็พอมีฝีมือ แต่ไม่มีแผนการ ผลงานที่แล้วๆมาอาจเกิดจากฝ่ายรัฐป้องกันหละหลวมเอง อารมณ์อ่อนไหว ทั้งเรื่องครอบครัว เรื่องนางเอก ส่วนตอนติดคุกนี่เรายกให้ค่ะ บาดเจ็บสาหัสสมองคงไม่ค่อยทำงาน คุกที่แน่นหนา ต่อให้เก่งแค่ไหนไม่มีใครช่วยก็รอดยาก เราสังเกตว่าทั้งคู่อนุมานได้ราวกับเชอร์ล็อคมาเอง แต่แผนอะไรๆก็ยังไม่รอบคอบ หรืออาจเป็นธรรมชาติก็ได้มั้ง เด็ก 15 อัจฉริยะด้านฝีมือ/ ทักษะแล้ว จะให้เก่งด้านเลห์กล เจ้าแผนการ รอบรู้ทันคนไปหมดก็จะเว่อไป
แสดงความคิดเห็น